PD Martin Band (B) Blues Pallieter Café Herselt (23-11-23) reporter & photo credits: Freddie info band: PD Martin Band info club: Pallieter Sessions © Rootsville 2023

Vanavond nog eens een avondje blues in het 'Pallieter Café' en omdat bij 'Rootsville' onze eigen bands en clubs nog altijd een streepje voor hebben ging het daardoor richting Herselt voor een ontmoeting met Piet Vercauteren aka de PD Martin Band. Vorig jaar stond dit trio nog in de finale van de 'Belgian Blues Challenge' gehouden in 'De Djoelen' in Oud-Turnhout.

Dit jaar was het andere koek en stond Piet weerom in de finale van die 'Blues Contest', ditmaal solo als zijnde 'Peddlin' Pete' en werd deze finale gehouden in Herselt in een meer dan geslaagde organisatie van het 'Gevarenwinkel Blues & Roots Festival'. Buiten een kleine delegatie is de rest van dit festival al naarstig aan het werk op de pakketjes samen te stellen voor de 'Varenwinkel Sängerknaben' die op 30 december hier voor wat snoep rondtrekken in de streek...althans dat hopen we. Wij gaan er naartoe voor de schnabs of voor een warme sjokomelk.

In de naweeën van de 'Belgian Blues Challenge 2022' verscheen er eerder dit jaar het album 'Soulbeat Incarnate' (Album Report), uitgebracht onder het label 'NAKED', waarop Piet en zijn band laat horen dat meer dan voldoende diversiteit in zijn muziek steekt en daardoor ook een vrij brede schare fans rond zich heeft kunnen opbouwen. Wie zo niet meteen een affectie heeft met blues kan Piet ook kennen van bij de rootsformaties 'Big Time Bossmen' en 'Moonshine Reunion'.

Naast Piet Vercauteren aka PD Martin en zijn schijnende knalrode Telecaster bestaat de band ook nog uit wizzard on the black & white keys Hein Mandos, rhythm juggler Rien Gees en groovemaster Joris Holderbeke op bas. De 'amps' stonden meteen op maximum en dit had tot resultaat dat de 'Pallieter chicks' hier vanavond het zwijgen werden opgelegd, en zo zijn we klaar voor een avondje stomende blues met een funky insteek.

Met '4T2' slingeren ze al meteen een instrumentaaltje in het café waardoor mede de avond zal worden bepaald. Met 'I Get Off On It' wordt er meteen eentje met een funky insteek en komt de keyboardspeler meteen in de spotlights te staan. 'Artifical State Of Misery' is mede door de shuffle dan weer voer voor de doorsnee blues liefhebbers in de 'Pallieter.

In de geschiedenis van deze 'PD Martin Band' werd het volgende 'Come To Bed' als 1ste single uitgegeven maar geen nood het nummer staat ook op hun debuutalbum net als de soulvolle ballad 'Burn The Witch' maar net als dat er hier geen stoute kinderen aanwezig zijn is er hier ook geen sprake van 'Witches'.

Op 'Sneaky Messearound' serveren ze on hier vanavond een soort van Fusion bluesje maar geen 'Black Bone Cat' die daar aanstoot aan gaf. Tijd ook om met twee iconische blues covers de toon even te verplaatsen zoals met een prachtige versie van 'Albert King' zijn 'Born Under A Bad Sign' en zo bevinden we ons meteen terug in 1967. Ook met de daaropvolgende blues standard 'Ain't Nobody's Business...If I Do' uit 1922 waren hier alle oren en ogen gericht op deze 'PD Martin Band'. Het hoeft gezegd dat door dit Vaudeville bluesje ieder lid van de band hier in de schijnwerpers kwam te staan, niet in het minst die rode Tele. Toch ook een beetje kiekebisj.

Mede door de blues gitaar transformeerde dit café in een regelrechte 'juke Joint' alleen misten we enkele zwarte madammen die hier zouden komen shaken. Nog een cover is dan wel het speciale 'Izabella' en daarvoor duiken Piet en zijn band in de legacy van Jimi Hendrix en zo bevinden we ons in dat tot de verbeelding sprekende jaar 1969.

'Back to Funk' dan meer met de floorfiller 'Strip It Down' waarop basman Joris zich even in de huid van Bernard Edwars kwam te transformeren en 'PD Martin' zijn skills van het scatten ten volle liet bewonderen.

Een volledig nieuw nummer hier vanavond werd dan 'Medication Practice' en alhoewel het tot stand kwam bij Piet door even te gaan mediteren gingen hier enkel onze rockende chakras even open. Op de titeltrack 'Soulbeat Incarnate' van het album was het zo weerom het moment van groovermaster Joris waarna we met 'Wild River' terug gekatapulteerd werden naar de era van 'Funk à Go Go'. Yowsah, yowsah.

Het is een bluesnight en toch blijven nummmer over kommer en kwel in real life ons hier verscholen tot 'Baby What's Wrong' door de speakers galmde. 'That's My Gal' is de afsluiter van de avond en beide laatste nummers werden herwerkt en het laatste staat ook op het album 'Working On A Plan' van 'Big Time Bossmen' van 2017.

The End? awel nu mogen die van het 'Palllieter Café' zich eens laten horen en zo kregen we nog twee bissers. Vooreerst was er 'Guitar Hurricane ' als Texas bluesje van de hand van 'Guitar Slim' waarna alles hier los ging met het eerbetoon aan bartender Hans. Deze 'Bartender' komt ook uit het erfdeel van 'Big Time Bossmen'. We had Fun!